1
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
871
Okunma
Kırışığı çoğalmış bir ele ağladım
İnsan yanım çoğaldı
Dünyaya sığmadım
Koştum yanıp sönen yıldızların seyrine
İnsan yanımı gözüme kattım
Gözbebeğim büyüdü
Göğümü çoğalttım
-kanını damarlarına sığdırandı insan
damarlarında kaynayan öfke
nasıl sığsın bedenine-
Kızgın dilimi derin bir sükuta bağladım
Kabaran içim çatladı
Kabıma sığmadım
Gittim
Unutulan bir ağıdın sesine
İçinden keskin bir hüzün aldım
Aldım
Sinemin üstüne bastım
Ciğerimde nefesimi çoğalttım
-bir bedene kalbini sığdırandı insan
kalbin içinde çağlayan yaşam
nasıl sığsın evrene-
Nigâr Baran