Ağla
Ağla zıpkın yemiş balıklar gibi
Umudu kalmamış denize ağla Ağla yetim kalan çocuklar gibi Gâh sana, gâh bana, gâh bize ağla Ayrılığın rengi başka her kulda Düşene yılan da aynıdır, Sal da Firkatin vuslatla derdini bul da Şu hasret denilen densize ağla Karga yavrusuna bülbülüm diyor El oğlu dikene Sümbülüm diyor Işte kıymetsizin çıktı gidiyor Otur da kibrinle diz dize ağla Yay varken kusuru okta arama Gidiyorum diye nokta arama Gel ’yok’u herzaman yokta arama Şimdi senden uzak sensize ağla Ağlar o ağlamaz bildiğin sular Ağlar düşü yarım kalmış uykular Hatrına düşünce benli duygular Mazide bulduğun her ’iz’e ağla. Faruk Atli |
Epikür tarafından 10/19/2018 11:12:36 PM zamanında düzenlenmiştir.