KUŞLARIM UÇTU ANNEM
Ah annem;
Bütün kuşlarım birer birer uçtu yuvadan. Başları dimdik usulca çıkıp gittiler şu kapıdan Bilemezdiler ki bir kıyamet daha kopacağını Tam şuramdan, sol yanımdan. Bu kaçıncı mektubum sana gönderemediğim, Bu kaçıncı dilekler dileyişim. Nasılda muhtacım ben sana bir bilsen Bir duyabilsen, ah bir sevebilsen beni Çocuklar gibi annem, çocuklar gibi. Şimdi bütün duvarlar üstüme üstüme çöküyor artık Yalnızlık eziyor yüreğimi, Sensizlik tüketiyor dirhem dirhem yok ediyor annem. Şu dönülmez yollara gittiğinden beri Çiçeklerim soldu, yapraklarım kurudu, Kuşlarım uçtu. Kalmadı tutunacak bir dalım Hiç bir umudum kalmadı. Geceler amansız, geceler kalleş, Geceler bana zindan. Rüyalarıma bile koymuyorlar seni Gelde sarılayım doya doya, Başımı koyup dizlerine ağlayayım kuşlarıma. Ağlayayım gel. Bir ateşmiydi düşen yüreğime, Yağmurlarmı yağdı gözlerime, İşte ondandır ki hüznüm çok annem, Bir okadar daha var anlatamadığım. Günahlarım büyük ...günahlarım pek çok. Alırmısın beni cennetine ? Sararmısın soğuk bedenine sımsıkı ? Ne olur bana birşeyler söyle Beni sensiz, beni öksüz, Beni yetim koyma böyle. Selma Akkaya |