Kalbe doğan ay aşk'ın günbatımıAy’ın sağılma vakti gelmişse ferman inmişse gökyüzünden bil ki gümüş bakraçlar hazırlanmıştır çoktan dünden bir gün evvelinden bir ilahi gibi belki sesin duyulur da derinden derinden kederinden etme cana yapma rana derim senin ordan hıçkırıklarım duyulmaz mı eyy yüceler yücesi hanlar hanı uyan artık döndün sanmıştım son seferinden gitme bir daha canan görmez misin yaş yerine kan damlıyor didelerimden bilirsin canım tezdir kuşlukta çıkarım yola taze yemişler toplamak için leblerinden hüda gözetir gelmez görmemezlikten kulunu ey mehveş ey cüda bir ömür geçer mi sanırsın böyle uyanmadan her hal uykuda ben de kam almak isterim elbet bu muhteşem İstanbul gecelerinden Yüksel Nimet Apel 21 Kasım/2017/Salı/İstanbul |