Akıp GiderkenAh... Ne hayaller Ve ne hülyalar vardı Şevk Heyecan başkaydı Arzu, heves biçareydi Yıllara Sari içimize dert olan Ukdeler sessiz sızıydı O yıl ve günlerin bilinci Kadar hayat anlamlıydı Hangi Heves, arzu Hak ve hakikate yakındı Mahrumiyet Çile, sabır, çaresizlik Hale nakşeden acılardı İnanç Taklit üzere var olandı Tahkik, araştırmak uzaktı Oysa Yürek gücü ve iştiyakı Zaaf sız akideyle oluşurdu Bu ve elzem Olan hakikatler uzaktı Asıl olan geçinmek şartıydı Yıllar Akıp giderken Solgun umutlar bizar kaldı Geçen Zaman içinde ders İbret, bilinç hevaya bakmadı Bin bir Farklı hikayelele Dinlenilen öte alemi korkuydu Azap Ceza, Allah’ın tokadı Gibi sevgiden uzak izah vardı En yakın Ne kadar hakkıyla Anlaşılır ve şefkat hali kuşatırdı Ceberrut Ve asık yüzlü kimseler Yaratanı, resulünü örnek alacaklardı Mustafa Cilasun |