Okuduğunuz şiir 20.11.2017 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
küller ve kemikler
Ayaklar altına alıyorum mezarımı başım dik bir vaziyette debeleniyorum her şeyin alaturka vakitleri irsi ve kutsal geyik çamurlaşarak inleyen müzmin küfürlerim sivri damarımı kıstırıyor töhmet altındaki cinsiyetim murdar sinir uçlarım mahcup göz gözü linç ediyor tabut görüşmelerinde suratımda öfkelenmiş çizgilerin dişiliği su yüzünde kursağıma kaçan kan kızıl bültenle aranıyor evdeki hesaba uymayan 1 eylül savaşları kendimden soğutuyor beni kavuşmak bile ucunda aklımın sevişirsek soğutabilirim ateşimi deniz uğulduyor tersane önlerinde çıplaklığım üstümde görünmez olmanın telaşı çocukların izinde ölülerin içinden fışkıran korku barsağımı çiğniyor gökyüzünde
doğ yaradan rabbinin adıyla doğ ki bu sesi yırttığıma eminim birbirimizi okşuyoruz terasta üşümek aklımı emiyor ince zorbalıklarla inime tükürüyor kediler güneşten hayır yok doğarsam içine kaçarım buruşukluğumun ne kadar sıska olabilirim bu gelişle tanrılar antik totemde izah edemem fakat tanrıyı işitmediğimi bilinebilir bir mesele değil şu faniliğim elle tutulmayan mantinitalar tabutta azgın ruhlarını kuduruyor erkeklerin duyamıyorum duyamıyorum uzaklıkları duyamıyorum
zeus’un bacak arasından dikizliyorum elmanın kızarıklığını kadere yan çizmiş olurum derimde yüz ersem tersine tragedyaya koş kendine koş- u gnothi seauton
derdim zincire vurulmak mı dersin koro beyi mezarlık can havlinde toprağın cesetten aldığı ısırık dilimin kemiğinden düşen duaların avlusunda karşılık beklediğim kangren duvar tam da neresinde toprağın
astronomik ölülerin pişkinliği banknotların mandalina kesikliğinden şehvetli kanımı berdel vermenin nesinde şirkinlik var kimsenin imrendiği mi var aslına parmaklarımın analığı külden kafamda tonlarca şarkının kürtlüğü meşin milliyetçi sloganlar evlerinden kovulan babalar bana koşuyor piç naralar bırakarak kabirlere
neredeyse evimiz kendini asacak balkona orada yerli şezlonglar kürsüde menfi müdahale satıyo rum satı yorum anasını sat tım
fahiş rastlantıyla düşüyorum rahimden yazgı diyemiyorum bu hinliğe ateşi insana bahşeden kancık prometius salyalarımın küfre serilecek kutsallığını ahlaki bulmuyor pazarda burada başlıyor işte kan kardeşliğimiz akıl şövalyelerinden farkımız ne açın ağzınızı aklımdan zorum var yumuşak h kadar kül bırakıyorum komşunuza
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
küller ve kemikler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
küller ve kemikler şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
serbest şiiri severim bu şiir türünün tek örneği güne zımba gibi düşmüş biz cümleler hepsini çok sevdim yüreğinize saglık şair kaleminiz hep çağlasın saygılarımla zaralıcan
uzun bir yorum yazdım uçmuş. Bu yazdığım üçüncü yorum inat ettim umarım bu defa uçmaz yazdıklarım. Sanırım sitede onarım varken yorum yazıyorum hep. Öyle denk geliyor olmalı.
Her insan yaradan doğar. Dogdugu coğrafyanın kaderine, toprağının rengine göre dağılır, daglanır yarası. Insanoğlu özünden uzaklaştıkça günümüzün ve de geçmişin sahit olduğu katliamlara, savaşlara, zulmlere imzasını atar. Bu imzayı atanlar birilerinin kahramanı olurken diğerlerinin de katili olurlar. Vicdanını susturmak icin de hep geçerli sebeb üretiler kendine. Celişkiden ibarettir insanlık tarihi. İbretlerle doludur yine de ibret almamayı seçeriz. Tekkerürü yaşamayı, yaşatmayı severiz. Ademden Havvadan geldik derken, diger yandan ırlçılık, bağnazlık sahnesinde baş rolü oynar ya da sanedekilere alkış tutarız.
Gafil avlanırız hep.
Ölümü sırtımızda taşıdığımızın farkında olmadan ölüme koşar ya da öldürürüz hiç durmadan. Kendimizi inkardan başka hiç bir şey değiliz. Yarayız, yaradan dogan yarayız işte.
Toprağın çiğnediği cesetler uyanmamız içindir oysa yine de derin uykulardayız. Neden ölmeden ölenlerdeniz, öldürenlerdeniz. Evrimleşemeyen tek canlı insanoglu olmalı.
Hiç bir şey insanın evladının ya da kardeşinin ölüsünden değerli değildir.
Varsın göğe mührünü vurmasın kanımız!
Kara bir yazgıdır süregelen, kimbilir belki de elmanın lanetidir üzerimizden atamadığımız.
Kimbilir yaradanın yaradan öte dedikleri vardır da biz anlayamıyoruzdur. Doğru yöne bakmayı öğrenemedik...
yaradan ötedir, yaradan doğduk yaradana gidiyoruz. sarılmayan yaralarımızla...
ve ha bir gayret diyerek nihayete ermiş
Nurefşan. tarafından 11/21/2017 10:45:03 PM zamanında düzenlenmiştir.