DAHA FAZLA TİYATRO YOKDaha fazla tiyatro yok Saklı sevincin vuruşunu koruyan Güzel ve oyun Duygusal olanla Akılsal olanın harmonisi Vur ayağını yere Sızsın damardan Gitsin annemin köyüne Annem Adalet Ömer in büyük kızı Ben Türkü nün anası Hiç olmaya giden Artık tiyatro yok annem Kafamın içindeki cennet-cehennem Öz suyunu dünyaya tükürürken Tam burada Bekleyemem Sonra ne derim, hüzünlü kahramanım Kafka ya Hem ,yazgı kime söz vermiş ki… Tiyatro yok Yok tiyatro annem Mayası dostluk olanın Gözlerinde önemsendim Korkum yok Ne ben yarımım Ne de aykırı şiirlerim Sadece Evet sadece Hatalarımla kucaklaşmaya Ve Mayıs yılgınlığıma isim vermeye geldim Ona uymazlık adını Ona geçmiş ismini verdim Dostum bunu uzaklara götür Kimsenin bulmasına izin verme Ben yine Ben bile bulamayayım Tiyatro yok annem İnsan biraz daha iyi olmalı ürettikleriyle Aydınlanmalı Tolstoy un dediği gibi Düşündüm ,uyguladım Uyguladım ,yaşadım Daha fazla tiyatro yok annem Hepimizden daha büyük olanın parçasıyız Sen Şahesersin Ben Hiç kimseyim. Sevilay Karaman—11/5/2008 |
Erman Ulusoy