Şair Değil Midir Fikrin BekçisiŞair değil mi bir bilgi işçisi Var mıdır gündüzü hem de gecesi Her an hazırdır bir söylemle yazmaya Taşır koynunda eksilmez hecesi Şair değil midir fikrin bekçisi Her an hecelerin mısraların sözlerin nöbetçisi Açıktır yirmi dört saat gönlü kaybolmaz neşesi Kaçanları gönüllüdür yakalamaya Hakkı olmadan alanı hazırdır kovalamaya Kalır tık nefesle nefes nefese Bazısı der ne koşarsın gecenin bu saatinde Anlatsa anlamayacak Yazar şiirinde bir heceyle Vakti gelince anlayacak Arayacak Bulacak Bulamazsa duada olan olacak Farkına varacak İşte şairin istediği bu Önce farkına var fark ettir Fark etmiyorsam okuyucum fark ettir demek Biraz gülümsemek Ondan sonra gülmek Vakti dolunca anlaşılmasa da çekip gitmek Zordur yolu Etrafı kor dolu Karanlığa ışık olmaktır Elinde hecelerdir yanan yanarken mum gibi dolu dolu Aslında KİMSE BİLMEZ gönlünü mum diye yakar Yaksa da yakar Yanmaktır şair olana şiir Sancısıdır fikir Çeker sancıyı der bu nedir Fikirsize fikir anlatmak cehennemdir Alevinde yansam da şiirim bir gülümsemedir Seni beni biz eden bir çiçektir Şairdir yazardır yok yok şairdir fikir sancısı çeken Fikirleri allak bullak eden bulmaya çalışan Gecenin karanlığına gönlünü yakan Bakmayanlara bakan Koşan Saran Olsa da yarası yaranı saran Varmayan koşarak varan şairdir Gönlünde gezdirdiği gönüllere hecedir Bir mısrası ile gülümsemedir Yol uzun olsa da sen yorulma ben gelirim diyendir Fikrin çilesine talip Fikrin emeğine zahmetine hoş geldin deyip Fikri gönlündeki ışıkla aydınlatan bir edip Milletine hizmete amade bir kâtip İşte şiirle edebiyatla edebe sahip Kadın doğururken çeker bin sancı Dokuz ay on gün bekler Şair yazarken çeker bin bir sancı Bitmez sancı devam eder sancı Bırakmaz fikirler der çektirir sancı taliptir o edip Kolay değildir olmak kâtip O fikirdeki sancıya talip hem de sahip Yolda görsen dersin kim bu düşünceli garip Yaz şairim yine bir şiir İçinde binlerce gönül’e selam nedir Yüz binlerce selama layıktır gönül şiirdir Aç onların gönlünü şimdi yaz olsun be ya şiir Âşık Gülveren |