Hayat Böyle Bir ŞeydirEfkâr dolu bir hüzün vardı Şairin şiir yazarken yüzünde Binlerce yıldız kayıyordu gözünde Yazarken kâğıda şiirlerini kâğıt sırlarını saklıyordu Gülüşünü gülüşündeki sessizliği Gönlünde kanayan yarasını Şiir kokuyordu odası kalemi kâğıdı Yazıyordu binlerce ağıtı Yazmayla bitmiyordu İşte bu nedenle Efkâr dolu bir hüzün vardı yüzünde kaleminde Zaten şairden başkası taşıyamaz Yazarken ağlayamazdı Hangimiz düşmedik beyaz iken kara sevdaya Sabahlara kadar çılgınca hangimiz Karda kışta yolunu beklemedik Gelmeyince üzülmedik Bir köşe başınca sessizce gece gündüz Bir kuzu gibi sessizce uysal beklemedik Gelmeyince üzülmedik Hangimiz yanmadık Hangi anne evde bir lokma yiyeceği yok diye Ağlarken kahrolmadı ki Evladı anne acıktım derken parçalanmadı ki Bir vefasız olan kocası terk ederken Beş parasız yaralar içinde terk edip gitmedi ki İşte şair bunları yazarken yüzünde tarifi imkânsız hüzün vardı Her sokak her ev her bakılan gözler geçmişten bir anı saklar O bekler derdine var mı koşacak canlar Şair koşar kalemiyle gönlüyle yazar Şairin cebinde kalmıştır üç beş kuruş derman olmaz ona Şair mutluluğu yazarken hüzünlüdür yazamaz mutluluğu Herkesin sevgisi der şair acısı kadar Bu nedenle yazar etrafına bakar İnsanı sevmek bizim ruhumuzda gönlümüzde var Şair usulca çalar evde ekmeği olmayan kadının kapısını İki ekmek bırakır gözyaşı dolu gönül sevgisi dolu Varır sevdiğini bekleyenin yanına Üzerindeki hırkasını çıkarır verir beklerken üşümesin diye Terk edilen kadının kapısını çalar Bir avuç umut dolu bir öğün nevale bırakır Çekilir evine şair Yazar ne varsa insana dair Kim duyar hisseder bilinmez duyan vardır Gözlerinde yaşlar aksa da yazandır ne fark eder ki Hangimiz düşmedik Hangimiz sevmedik Terk edilmedik Gülümsemedik Gülümsemedik ama gülümsettik Terk edildik lakin terk etmedik Süründük lakin süründürtmedik Yazdık vardık kucakladık sardık Bizi saranlar olmazsa da sardık Beklerken karın altında kaldık Ama vardık yanında durduk Yanımızda duran Mevla varken Biz nasıl düşenin yanında olmazdık Bekleyenle nasıl beklemezdik Saranı olmayanı nasıl Mevla sararken Biz nasıl sarmazdık Hayat böyle bir şeydir Sana göre olmazsa da Başkalarına göre belki bir gülümsemedir İmtihan böyledir Mevla böyle isteyendir Var diyendir Varılır Sar der Sarılır… Mehmet Aluç-Gülveren |
YAZAN YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM...
ŞİİR HARİKA OLMUŞ...
TEBRİKLER...
............................................SAYGI VE SELAMLAR.