BİR KUŞUN KANADIYDIMBir kuşun kanadıydım düştüm avuçlarına Üfledin düşünmeden bilinmeze savruldum Gölgem yapıştı kaldı saçının uçlarına Ayrılık güneşinde yandım yandım kavruldum Gece ayazı vurup gözlerim sulanınca Anladım geçmeyecek böylesine yanınca. Masmavi umutlarım bir bir sarardı soldu Sabra verdiğim müddet uzun zamandır doldu Aşk sınavdı belki de hayat sanki okuldu Kaybettim bu savaşı sonunda bu da oldu Bir ufak gülüşünü geri döndün sanınca Bana olanlar oldu aşkına inanınca. Unuttum dese de dil bu umuda sarıldı Sağlam sandığım yürek ortasından yarıldı Alnının yazısına bir kez daha darıldı Senin anlayacağın kaderimde yoruldu Her şey tersine döner o ismini anınca Yüzüm artık gülmüyor her şeyden usanınca. İnce ince yağarken geçmişimden anılar Islanan duygularım on rekat namaz kılar Nazenin dokunuşlar engin sulara dalar Yaşanan tüm acılar beni dertlere salar Acabalar çoğalır hayale inanınca Gerçekler rafa kalkar geçmişten utanınca. Ayvazım DENİZ |