Mecnun’du Leyla’yı efsane kılan
Senin kitabına önsözdü adı
Sırça saray idi o dem yıkılan
Yıllar gelip geçti dolmaz miadı
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece


Ferhat’ın elinde altın külünktün
Dağların sinesi delindi haza
Bugün de öylesin ne idiysen dün
Adın girizgâhtır yâre niyaza
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece


Ne Züleyha ne de Aslı dayandı
Koca hünkârları esir aldın sen
Mecnun çöle düştü Kerem’se yandı
Adın gönüllerde silinmez desen
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece


Yıldızlar ay ile söyleşir gece
Semanın hüznüne ortak olur su
Döner dünya uzar gider imece
Kaçar yıldızların gece uykusu
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece


Hurufat sırrına ermeyi özler
Çiy düşen yaprağın konuğu şebnem
Uykuya hasrettir gölgende gözler
Gözün sürmesidir uhdendeki nem
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece


Hak âşığı olan seni ıskalar
Ne Leyla’yı tanır ne Züleyha’yı
Seni yere çalar senden sıskalar
İndirir semadan sessizce ay’ ı
Ey aşk üç harfsin sen lâkin tek hece!
Sırrı bilinmeyen sonsuz bilmece
Ankara, 08.11.2017 İbrahim Kilik