SENLİ SENSİZLİK (384)

Çokça sevdiğimi biliyorsun sen.
Senli sensizlikle yaşamak ne zor.
Yoksa bilmezden mi geliyorsun sen.
Senli sensizliğe alışmak ne zor.

Daha üç gün oldu şöyle bir gördüm.
Sonraki günlerde aradım sordum.
Hayalimde aşkı birlikte kurdum.
Senli sensizliğe bulaşmak ne zor.

Zormuş be sevdiğim böylesi çok zor.
Ayrılıkta kalmak yürekte bir kor.
Her gün kızıl ateş düşülen bir har.
Senli sensizliğe karışmak ne zor.

Mesafeler yakın gönüller aynı.
Duygular aynıdır sevgiler aynı.
Tutulmayan eller şu diller aynı.
Senli sensizlikle konuşmak ne zor.

Bir başka oluyor insan sevince.
Hem de sevgi alıp sevgi verince.
Göz şöyle bir bakıp aşkı görünce.
Senli sensizlikle buluşmak ne zor.

Neticesiz varış sonsuz gidişte.
Aslında sevgimiz bir hak edişte.
Çok yakınız ama uzağız işte.
Senli sensizlikle tanışmak ne zor.

Zayi Ozan diyor buluşur musun.
Sorsam sual etsem konuşur musun.
Biraz üstelesem yorulur musun.
Senli sensizliğe danışmak ne zor.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara,01/11/2017 Çarşamba
Yayın : 06/11/2017 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1126241/