HasbihâlZaten kabuk tutmaz, kanayıp durur Değme artık gönül, deşik yarama Sancısı felaket, kalbime vurur Neden yüklenirsin, bahtı karama Sevdanın peşine takılıp gider Gönül bahçesinde, kakdüsler biter Dikenin üstüne eliyle iter Gözleri nedense, bakar harama Binlerce söz verip, yemini bozma Sahra yeli gibi, savurup tozma Çözülsün dillerin, ne olur susma Zekânın indinde, beyin tarama Düşün bir kez anla, mantık yerine İçinden çıkılmaz, inme derine Bel bağla inanıp, umut ferine Varsayım içinde, neden arama Her derdin dermanı, kayıtsız kalmaz Arayıp bulmazsan, kapını çalmaz Gönül dergâhına, izinsiz dalmaz Arz eylersen elbet , çare var ama Değeri kaybedip, düşme gözünden Medet bekler sevdan, korun közünden Vazgeçme yeter ki, doğru özünden Gümüşken dönersin, altın grama Nesrin Önem 04 11 2017 Tekirdağ Bu Gönül Meftun Uslanıp DURMAZ Harama Meyledip Planlar KURMAZ Yürekten Severse Katiyen YORMAZ Gerçekler Var İken Düşü TARAMA....Namık Demir değerli kalem dostum o kocaman yüreğin var olsun sonsuz saygılarımla |
Her zaman güzel eserlerin sahibi siz değerli hocama
Yürekten kutluyorum saygılar selamlar
Çok güzel olmuş şiir hocam