Ölmeliyim
Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim
Soğuk toprakta uzanırken öylece Senden bir parça götürememişsem kalbimde Mezarımda çiçekler açmaz Biliyorum Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim Hayattayken yaşamayanlara ölünce mezar kazmazlar Bilirsin Seni özlemediğim,düşlemediğim zamanlar pek yaşıyorum sayılmaz O yüzden hâlâ seni seviyorken ölmeliyim Hem çiçekleri de severim Hâlâ seni seviyorken ölmeliyim Mutlu bir rüyadan sonra belki Ya da sabah ilk sigaram henüz bitmeden Radyoda güzel bir şarkı çalarken Belki kitaptaki bir karakter seni hatırlattığında bana Sana benzer birini gördüğümde Yahut aynı parfümü sürünmüşse seninle Gün batımına karşı Olmadı uyumadan üç beş dakika önce Ama mutlaka seni seviyorken ölmeliyim Böylece seni ölene kadar sevmiş olurum Ruhum da rahat eder belki öbür tarafta Hem çiçekler açsın isterim yatağımda Soğuk toprakta uzanırken öylece Güzel görünmek isterim sana Ağlamazsın böylece Şimdi bir şiirde seninle karşılaştım Hâlâ seni seviyorum Ölmeliyim |