Maalesef geçiyor yıllar
Ve yorgun hatıralar
Susuyor sesi gür aşklar
Küsüyorlar hayata kuğular
Sebebi zamansız ayrılıklar

Umursamaz artık geceler
İşkence vari uyanmalar
Öyle ya umutsuzluğa açılıyor gözler
Oysa ki onlarda gülümsemeyi severler

Belli ki geçmiş zaman
Ve alışmış kırılmalara kırgın ayna
Garipsemiyor yerini sokağa atılmış kedi
Memnün bile sayılır bodrumdaki saat
Hesabı tutamamış yelkovan
Muebbet yemiş bu suçtan

İnsan da kaybolmuş sığ sularda
Kapılmış hayatın dingin ruhsuzluğuna
Bu işten voleyi vurdu terziler
"Size çok yakışacak kefenler bizdeler"
Bir arayışın yolunu kesmişler

Bir dakika birşey diyor çoçuk
Eli yeni kalem tutmuş
Yazısından mahçup
O çok aradığınız şeyi buldum diyor
Elinde çoçukken giydiğim eski montum
Cebinde birşey güp güp ediyor
Aman be çocuk ne dediğini bilmiyor
Hem o mont bana küçük geliyor

Kalmadımı zaman?
Ömrümün belki ortasında belki sonundayım
Arayıp durduğum mutluluğu
Eski montumun sol iç cebinde unutmuşum
Şimdi hatırladım