İNSAN NEDİR Kİ
A
İnsan nedir ki canım! Üç beş damla kandandır Bir sürü endişeyle tetikte vicdandandır Ağlayarak doğarken muhtaç olur her şeye Azgın ırmak misali gidiyorken meçhule Görmez uçurumları yuvarlanır dereye Kaderin kollarına akarken güle güle B İnsan nedir ki dostum! Et, kemik ve kandandır Onu sonsuz yaşatan sevdayla imandandır Sarılarak dünyaya oyalanır bir zaman Hırs bürür gözlerini unutur geçmişini Helal haram demeden bulur kendince mekân Mallarını yemeden döker otuziki dişini C İnsan nedir ki kardeş! Gözyaşı ve kandandır Bin bir telaş içinde kuru da bir candandır Eğer aklı var ise kudret alır ruhundan Mutluluğa yol alır içindeki sevdayla Kullanarak aklını çıkar boş güruhundan Hakikatin yolunda yürürken o hülyayla D İnsan nedir ki gülüm! Çoğu su ve kandandır Ne içinde mücevher ne de som altındandır Kapılır kavgalara kuru madenler için Belki yar olmayacak boş hayale vurulur Katleder etrafını bilmez neden ve niçin Yalnızlığa düşünce belki biraz durulur E İnsan nedir ki heyhat! Üç beş damla kandandır Onu sonsuz kılacak ruhuyla imandandır Eyvah! Derken bir zaman gider elinden ömür Artık ne geri gelir giden eski o günler Ruh bedenden gidince geriye kalır kömür Ağlasa inlese de gitti artık o dünler İnsan nedir ki heyhat! Üç beş damla kandandır Onu sonsuz kılacak ruhuyla imandandır 02.11.2017 |
Çok güzel...