hayat bu hayat
gözü kör kulağı sağır
bazen güldürür çoğu kez ağlatır
gerçekleri kullana kullana
yalana bulandırır,

hayat bu hayat
sessizce işler içerden içerden
yaralar derinden derinden
yer iken ömrü bir bir
çaresizliği hepten,

hayat bu hayat
yaşarken öldürür sanarsın yaşıyorsun
belki aldığın nefes son soluğun
nerden bileceksin insanoğlu
varken dahi yoksun,

hayat bu hayat
meçhule mahsus
senden istedikleri tek suspus
ben sorarım sana o zaman neden var dilin
olacaksan ağzına mapus,

hayat bu hayat
kalbura basmaların nizamı
tutturmuşlar bir de kader alınyazısı
sanki sen sen değilmişsin gibi
elin kolun bağlı,

hayat bu hayat
mahkum gibi yat kalk sabah akşam itaat
sanki doğmak dahi kabahat
hakikat olmuş çıban başı
sıkarsa sen tak bir kanat...

(Berlin,31.10.2017)

Talat Özgen