ÇİNGENEM...
_________
Soluksuz tükenmek kadar sabırsızım terindeki tuza çingenem.... Aşkın cüret/kar kıyılarına sokulurken Mecnun/un kıyametleri geliyor aklıma Cennette kevser’e susarken yüreğim Gecenin en olmadık yerinde çıldırıyorum sana ... Şimdi, Gece çöküyor Gözlerin asılı kalıyor gülüşlerime çingenem Muştu yüklüyorum seninle geçen her ana... Oysa, Yalnızlığıma kar yağarken Aşka yanardı ,kıbleye susamış yüreğim Hazan yapraklarını uğurlarken Bir derin ekim soluklanırdı ruhumda çingenem.... Senden önce, Dilimin ucuna tünerdi sessizlik Çöl olurdu sol yanımda kara gözlerinin vahası Tabakada tükenen hasretin Dilimde telaşlı ağır başlı bir sükût Tılsımlı hayaller yağardı hiçliğe Şimdi dalarım vuslat beklentisine ömrümün bitimsiz türküsünde, özlerim seni ... Bil ki, Aşkın, dönüşü olmayan son biletini aldım , Heybemden çıkardığım hükümsüz hüzünlerle Takas ettim aşkını çingenem.... Hadi sığınmacı bir mülteci gibi İltica et yüreğimin ülkesine ... Ruhum teslim olurken aşka Soluğun kimsesiz bir şiire yoldaş olsun çingenem... peri feride ÖZBİLGE 29 / 10 / 2017 |
hakikaten güzel olmuş
beğeniyle okudum Şairim
dürüst sade paylaşımlar
her zaman saglam yürekten
inci gibi saglam diziler çıkar
ellerine saglık diyorum kutlarım