DİYEMEDİMDemir ile dağladılar yaramı. Kimselere derdim var diyemedim. Ölüm için bekliyorum sıramı. İçten içe yandım, “yar” diyemedim. Dile kolay gizli sevda taşımak. kalbimde birikti dert yumak, yumak. Mümkün mü ki geceleri uyumak. Açtığın yarayı “sar” diyemedim. Melek görünürken, şeytana uydun. Yüreğime bir bakışlık köz koydun. Kim bilir belki de pişmanlık duydun. İçerim yanıyor “kar” diyemedim. Yıllarca yandım; külsüz, dumansız. Bakmadı yüzüme dinsiz, imansız. Çekip gitti sonunda, bir gece ansız. Ardından seslenip, “dur” diyemedim. Bir hayaldi yumak, yumak ördüğüm. Hep sitemdi senden duyup, gördüğüm. Zaten bilmeceydin, oldun kördüğüm. Madem gidecektin, “vur” diyemedim. Sabri Koca |