GÖZLERİM
GÖZLERİM
Fırtına yaklaşıyor; saçlarım daha beyaz. Ölüm denen uzak şey, ne kadar da yakınmış. Oysa gün batımına dertsiz bakarken bu yaz, Gözlerim şu güneşi yine görürüm sanmış. Pervasız gözlerimi hiç de uyaramadım; Çok da değer vermedi aldığım nefeslere. Mezarı mesken tutan insan gördü kaç kere, Gözüm! Ben de giderim ölüme adım adım. Gözün işi çok kolay; yumuverir, kendisi, Hiç de umurunda mı, ilerisi gerisi! Zaten pek de yorgundur; iş göremez birisi. Hâlâ da farketmez ki; solum mezar kıyısı. Kendine gel gözlerim! Yâr göründü köşeden, Bari o anlamasın şu ansızın vedadan. Sana hiç güvenemem, zaten sulu birisin, Yusufoğlu bu hale, sanma geldi haybeden! 21.10.2017 Mehmet Semercio |