41. NE SUSAR

ne susar, mor gözlü akşamlarda?
bugünlere sevda taşıyan kervanbaşıları, siz
soramaz mısınız
nedir o uğrunda kül olduğumuz
mazlumların göğüs kafeslerinden
tadına doyamadığımız tan güzelliğiyle
güvercin sabahların sesine değen?

(*): Öğretmen Dünyası, 1994

42. GÜNEŞLİ ŞİİR

küçücüksün küçümencik
ama güzel tanımlıyorsun aşkı:
-büyülü bir ışıktır, diye
şimdi ne diyeyim sana:
bordasına rüzgâr vuran
bir geminin tayfasına
bitimsizce türkülerle
kimbilir daha kimbilir
ne sevecen, ne afacan
biçimlerde sesleneceksin
yüzünü yağmura yaslayarak
yüreğini yangınlara vurarak
kıyımlar kırımlar içinden
ağaçlar çiçekler içinden
kanatlarından öperek kuşları
belki kendinden geçeceksin
küme küme bulutların
en ötesinde, yapayalnız
zulme karşı: çoğala çoğala
aşka sarılıp uyuyacaksın
mutlu ve güneşli bir aşka

(*): Öğretmen Dünyası, Temmuz 1998, Sayı 223

43. KOPKOYU BİR ÖZLEM

Cemal Süreya’nın sevgideğer anısına
---
a.
bir yerlerde yankılanan türkü bedeli
yalnızlık külü

alpler’de yanan ateş
sınadı seni
ilkin

zap suyu’nda akan sevda
sınadı seni

karanlığın karartamadığı
yoksul canlar ülkesisin
anladılar

bir isyan çiçeğinin akışını
bir beyaz atlının gidişini
sana yordular
b.
çıkagelsen o dostâne gülücüğünle
eskimez anılar çıkınından
mendilini sallaya sallaya

(*): Öğretmen Dünyası, Şubat 1996, Sayı 194

44. SAÇLARININ SAVRULUŞUNDA

gömeyim mi yüzümü yüzünün atlasına
buna cesâretim var
bir çift karanfil ekeyim mi
beni dokuz doğurtan bakışlarının ortasına

işte şurda şuracıkta
milât öncesinden beri şorlayan yalnızlığım
(özgeci ve gökgözlü, yasa-dışı yalnızlığım)
onu kanatlarının altında koru
onu şımart, onu okşa!

ellerimde kırık-dökük güvercin telekleri
sesimde esrârengiz bir sıkılganlık
karbonmonoksite bulanmış kaç çeşit özlem
öleyim mi saçlarının savruluşunda

(*): Damla
Mavi Dergi

45. İNTİHAR TÜRKÜSÜ

günlerden cumartesiydi
biz, zakkum çiçekleriyle aynı yaştaydık
hangi rıhtıma yanaşsak: bir şilep
hangi hedefe nişan alsak: bir kurşun
koskoca ayrılıklara ayarlardı kalbimizi

günlerden cumartesiydi
bedduâlarla uyanmıştık sabaha
kilometrelerce yürüdüğümüz o caddeler perişan
parke taşlarında cinnet izleri vardı
ağlasak, bizimle herkes ağlardı

günlerden cumartesiydi, haziran küskün
bir intihar türküsüydü yaşamak

(*): Mavi Dergi, Ağustos 2005, Sayı 12