O AN...
Aylardan Ekim
Günlerden ise ……………..sadece benim. Yine Yitik hayat diyarımda Dünüm bugünüm arasında Savrulmakta anılarım Yaz ortasında Güneşe inat Kar yağarcasına… Geçen onca zamana rağmen Taptaze her birisi Güneş gibi Isıtıyor benliğimi Hatırlatıyor bana beni. Sonra Esiyor birdenbire Hoyrat bir yalnızlık rüzgarı Dağıtıyor delicesine Anılarımın tümünü …………………geçmişimi ,dünümü. O an Uyanıyor derin uykudaki Yaşama sevincim Umursamadan geç kalmışlığımı Ekim sabahında ben Dünümü bugünümü …………………….düşünmeden Doğuyorum yeni bir güne . ……………………. Zamansız olduğumu bile bile. ……………………………………..ENA. |
Mutlak olan An
Ne geçmiş ders alınası (İnsan der hani geçmişten dersler alınmalı. Katılıp katılmamak herkesin kendi yaratımı)
Nede gelecek henüz inşa edilmedi
Kaleminiz daim olsun
Saygı ile