banaöyleb-akma!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın yüreğime çığ düşüyor/ kelimelerine yatırıp yatırıp yüzümü. ayazlarına uyanıyor g-özlerim ki -insan vurgun yediğindemi anlar h-içliğin derinliğini- (...) taşların konuşma anı geldiğinde toza dönüşür dağlar ki bağırıyor içimizdeki şaşkın düşler suları çekiliyor ırmakların.. zifire kesik çağlarda, anlara hükmeden toprakların kralları öldüğünde bir ay vakti çıka gelir dolu dizgin yurdundan kovulmuş atlılar… inanmıyorsan saçlarına sor ve rüzgara sonra akıp geçen zamana sensiz ve sessiz eksik susan uykulara.. hı hı ışık hala sızmaya devam ediyor ruhuma ki perdeleri çekilmiş bir oda yüreğimde bulup bulup kaybettiğim o hayal ki sen miydin gerçekten? sen gerçek bir şey miydin bilmiyorum.. ırmağı yatağından uyandıran o su/o sel ıslatmadı demek tenini ve dokunmadı derinlerine.. öyle ya ateşe düşen her damla buhar.. (...) |
ateşe düşen her damla buhar..
ama aşk ta bile bile yanmak değil mi
yani bile bile damlanın buhar olacağını ateşe atlaması gibi
mükemmel yüreğine sağlık