gülmekte var bu hayatta
gülmekte var bu hayatta ağlamakta
ölüm vardır mutlak sağ kalmakta hem her daim yakin belki çok uzakta dünya benzer hana ben garip yolcu hayat yolu dikenli yalnız yürünmez ışık tutan olmazsa yol bulunmaz yüz sene yaşasan dersin bu çok az dünya virane handır ben garip yolcu dünya baki sanıp ta sarılan aldanır topladıkça doymaz hep kendin sanır vakit gelip varınca huzura sonra utanır ahiretin tarlası bu dünya ey garip yolcu ölüm bir nefes can göğüs kafesinde gelecek ya bir gün zengin ve fakire lazım olan iman o an son nefesinde rabbim nasip eylesin ey garip yolcu söylenecek söz çok da kısa kesmek lazım lafın tamamı deliye derler ya cancazım nasihatım kendimedir kadim dostlarım uzakta yakındır ey garip yolcu |
kötülükler nefessiz kalır