Masum...
Ve mazlum insanların
Hak ve hukukunu tanımazlar

En
tabi insan
haklarını ellerinden niye alırlar

Hırsın,
ihtirasın, kinin,
zan, tuğyanın emeline kapılırlar

Yaratanın
bahşettiği, rahmet
ve mağfireti, akıl ve
iradeyi katletmek için yarışırlar

İnsanlık,
hak ve hukuk, adalet,
medeniyet, hürriyet adına hep

İdeolojik
saplantılarını
maskeleyerek kime haykıranlar

Küresel
güç olma yarışına girerek, dünya

Ve emanetçilerine
korku, hiddet, zaaf ve
algı oluşturup her an silah satanlar

Bir imkan
ve imtihan için verilen ömrü zan,

Zafiyet,
şer, zulüm, ihtiras, gasp ve işgalle
saltanat sürdüğünü zanneden nadanlar

Ne
olacak yani,
yaptıklarınız yanınıza kar mı kalacak,
Mazlum
ve mağdurun hakkı yerde mi kalacak,

Bu ümmet
vahdet, tevhit için
Daha ne zaman silkinip ayağa kalkacak

Sanki...
Yıldızlar kararır
Ay insanlığı temaşa etmekten uzaklaşır

Akıl, iz’an
Emanetçisi olanlar
Neden asilliğe, nadanlığa, zulme adanır

Nasıl bir cür’etle
Ruhundan, vicdanından
Bu kadar uzak, habersiz ukalalığa sığınır

Irkı, rengi, tabiyeti
Her ne olursa olsun, yaratan
Muhatap almış, nasıl bir şirk ki karatmış

Beşer ihtirasa
Kine, hınca, şirke, cehalete
Nasıl böyle hesapsız, hadsizliğe kanmış

İnsan olmak
Ahlaka, ilme, marifete, ihlasa
Erdem , fazilete, hak ve adalet ehli olmak

Hangi millet
Kavim, ümmet için felaket
Olarak ufku, vicdanı, aklı, kalbi karartmış

Mustafa Cilasun

Cennet...
Cennet diye
yatıp kalkma, içinde
yaşadığın şartları unutma

Akan bir cezbe
heveslenip kendini kaptırma
Canım böyle istiyor diye
men edilen günaha bulaşma

Hemen
seni yargılayan yok,
aklıevvllik
zaten sende çok aranma

Her amelin
bir bedeli vardır ve seni
asla bırakmaz,
karsınıp pişkinlik yapma

En büyük
marifet insan olmaktır
ve sonra hak ve hakikate
uygun yaşamaktır,
öte bunun için vardır aldanma

Can...
Canana
muhtaçtır,Canan
hak ve hakikate kanandır

Ham
olan hakikatine yabancı
iç güdüsüne göre yaşayandır
Marifet sahibi yegane
kudretin sahibine inanan ihlastır

Beşeri
arzular tertip ve
düzen içinde haz veren ihsandır
Haddi aşan,
kendini bir şey
sanan gaflete dalmış hezeyandır

Ruh
ne kadar
yücelirse o nispette
irfana, hikmete ram olmuş revandır

Bir...
Gönle girsen
Ne olacak,
akıl hakikati mi bulacak
Feveran
halinde dönmeye
devam edeni kim kurtaracak

Her amel
ihlas mı sayılacak, zafiyet
ne vakit esaretten arınacak
Ölümden kim korkacak,
yaşadığını zanneden kendini
ne vakit tanıyacak, anlayacak

Ten
kabre girince
şahit olanlar şaşacak,
toprak onların ne kadar
samimi olduklarını haykıracak

Mustafa Cilasun