Bu şehre eskiden ne yağardı kar
Bazen de yağardı azar azar
Kar yağarken de severdim ben seni
Sesini sessizliğini gülüşlerini

Kar yağarken bu kente
Sen uykunda saçların dağınık bir halde
bense gecenin dördünde
Küllükte ki sigaraların esaretinde

Damarlarımda dolaşan kan mıydı sen miydi
Git gide ağırlaşan ve kalbimi zorlayan
Sensizlik nöbetleriyle daralan
Bir ümit ışığı ile hızlanan

Kar hala makûs talihi bu şehrin
Tıpkı sen gibi
Gelirken de giderken de
kar da ardında ağır hasarlar bırakıyor
Sen de

Soğuk bir mevsim gibi yaşadım seni
Orlon kazaklarla sarmaladım
Sardunyaları üşüten soğukta

Birkaç aya kalmaz
Kar yine yağacak bu şehre
ve ben yine samanlıkta iğne arayacağım
Zemheri gözlerinde
Gelirken de, giderken de
Kar da ağır hasarlar bırakıyor bu kente
Sen de