Bana bir şiir okumalısınız bayım
Bir kaç cümle bırakmalısınız
Sonsuz uykuya dalmalıyım sesinizle

Aşk ;
Unutmak kadar acıtıyor şimdilerde
Ve hiçbir cümle hayatı anlamama yetmiyor
Kimsenin kimsesi olamıyorum artık
Kimsenin hiçbirşeyi ...
Sahi bayım
Sesiniz miydi beni keder’e sürükleyen
Belki de bir tutam yalnızlığınız
Icimi böylesine üşüten

Yazdığım bütün mektuplarda allah’tan rahmet diliyordu tüm cümlelerim
Çünkü her bir harfini kendi ellerimle kestim
Ellerim kana bulandı bayım
Kendi düşlerimi intiharlara sürükledim
Hayat ,
Iki yakamı biraraya getirmedi
Ve
Sonu ölüm olan bir cezaya kaldım
Ruhumu çok ucuza sahte bir peygambere sattım
Sonra çıktım caddelerde bedenimi çoğul sevişmelere bağışladım

Yitik bir varlığı taşımanın ağırlığını yaşadım bayım
Ve acısını nefes almanın
Kalbimi çıkartıp başucunuza koyuyorum
Bana bir şiir okuyun

Bir şiir bayım
             Son bir defa
                       Sesinizle girmeliyim ölümün koynuna