BÜYÜK BOŞLUKTAKendime varmak için, ne çöller aşıyorum... Beynime isyan eden bir yürek taşıyorum. Gülmek, ağlamak kadar yalın değil duygular, Ben, sılamın bağrında, gurbeti yaşıyorum... Yaşamak, kâh bir tutku, kâh isyan...Tam bir zikzak... Dışım, bana yabancı, içim, dışıma uzak... Her doğan gün, her soluk, bana kurulmuş tuzak, Bir kara delikte mi, nerdeyim, şaşıyorum... Sığda yüzen ne görür, derine dalmak gerek, Kaybedip, her kayıptan bir öğüt almak gerek... Var oluşun sırrını, gerçeği bulmak gerek Biliyorum, giderek, haddimi aşıyorum. Kendim, çözemediğim bilmeceler içinde, Sonuca varılmayan düşünceler içinde... Bir cümle kuramadan, yoz heceler içinde Kayan her yıldızda ben, sona ulaşıyorum.... Ünal Beşkese |
Her doğan gün, her soluk, bana kurulmuş tuzak,
Bir kara delikte mi, nerdeyim, şaşıyorum...
/////////////////////////////////////////
Daha ne denir bu şiire Ünal Hocam her zamanki gibi mest olunacak kelimeler dökülmüş kaleminizden. Sağlık Sıhhatler diler saygı ve sevgilerimi sunarım.