Bu Güz Varken BaşımdaEylül de anladı beni artık, Seni kendime saklayamam. Bu güz varken başımda, Sevgilim, ben çiçek koklayamam. Utan Eylül utan kendinden, Ölü bebekler doğdu bak, Sarı rengin yüzünden. Bu güz varken başımda, oturup ağıt yakamam! Başka pencereden seyretmeliyim, Eylülün toparlanıp gidişini, Bu güz varken başımda, Sevgilim, Eylülü yakalayamam! |