bir ihtimaldi sevmekkaç mevsim geçti bilirsin dalında çürümüş kaç yaprak düştü üstüne bu özlemin bilmem kaç yıldız kaydı anısına hasretin farz ki söversin belki seversin unutma ki ne sen uzaksın bana ne ben uzak sana uzatsana/ yâr yolunda ar olur mu hiç? bana ellerini ver gel çıkar yüreğinden sevmediğimiz o kentin sokaklarını mavi kanatlı kuş figürleri çizelim göğün alnına tamam biliyorum ne sen âşıktın ne de ben maşuk can telaşı işte... birbirimize tutunduk esti geçti gönül buysa oysa; severdik birbirimizi çıkmadı ya can asılmış durur ya göğsünde can gel bana ellerini ver tut tutun tutuş... yan |