[esas namusumuz fikrimizdir.
o kirlenmediği sürece alnımız ak, başımız dik, ve adımız temiz kalacaktır.]

 

 

hazırlayıp sunduğum
ve bizzat oynadığım
hayatımın son perdesi

-konuk oyuncu; azrail-

günlerden son gün
vakit;
geç vakit

miskin-arsız-korkak
ve edepsiz düşlerimin eşliğinde gece

gecede 
ay’ın bedir hâli
ürkekliğime yoldaş

gel gör:
gözümün feri dökülüyor toprağa


ellerim
elvedaya âmâde
o bile tutmuyor

kim bilir
kimin mahremini okşadı
günah mı? -günah-


aldığım her nefes
boğazıma düğümleniyor
kimin hakkını soludumsa intizarı tuttu
" hey boğazında kalasıca"


yüreğimin kabzasına sarılmış azrail

gözü tetikte
üç-beş iblis
" müşteri velinimettir" edâsında
el pençe


bas diyor tetiğe
bilmem kaç yıl öteden bir ses


kan ter içinde 
yatakta kıvranan ben
yani yönetmen
kes diyor
yattığı yerde...
inlemeler vs.

kapandı perde...