Ölüm denen zulüm var* Tut elimden bırakma sensiz olmam diyorsun Elimde değil ömür hakka niyet ölüm var Gidersen beni götür yanlız kalmam diyorsun Tek kişilik bir gidiş ölüm denen zulüm var * Heybemde sevdam saklı sen soluyor nefesim Yad etsem sensizliği sızlıyor sol kafesim Olmasan otağımda öylesine bekesim Emri vuku olunca verilecek talim var * Yâr ister elbet insan Leyla’yla Şirin gibi Gözlerinin bebeği retina irin gibi Sinesinde kelamı meali derin gibi Döşümde büyüttüğüm hak tecelli gülüm var * Vurunca hazan yeli dökülür tüm yapraklar Ölünce üzerime örtünecek topraklar Ağlarsan gözlerini bez parçaları paklar Ardımda üzülecek tutunduğum dalım var * Dünya gerçek kul fani gidişler aynı yöne Alnıma yazılanla öyle geldim bu güne Muhtaç olur her insan hasretle geçen düne Azrail’in bildiği bin bir türlü çalım var * Kimse gitmek istemez vuslata ermek varken Sevdiği o kişiye saadet vermek varken İki dünya arası vakti nefesten derken Her cana ayrı vakit ayrı,ayrı ilim var * Mehmet Kılıçel |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam ve Saygılarımla.