Eylül geldiEylül geldi Tez gitmese bari derdim benim derdim sendin-kimseleri görmezdi gözüm düşündüm de dünden bu güne ne kaldı her şey eriyor katı halinden eser kalmıyor benim kimyam bozuluyor gitme deseydim kalır mıydın hiiç denemedim korktum galiba evet dünden bu günlere ne kaldı dersek senin bağının şiir salkımları benim hiç bitmeyen rüyalarıma konu olan bu eylül sabahları hatırası ne kadar taze tıpkı bu gün gibi sen merdivenlerden usul usul inince bahçeye güneş güneşliğinden utanır saklanırdı bulutların arasına ara sıra geldiğin günlerde tabiat sırra kadem basardı ahhh ah sen yokken buralarda biliyor musun fiziğini düşünmek hiç aklıma gelmezdi demezdim ki beli inceydi boyu şu kadardı zira bilirsin ki kalıp gider ruh kalır ruhun daha cömert sevgili medyunum ona yoksa nasıl yaşardım bunca yıl sensiz eylül geldiğinde sen gelirdin sanki kokunu almışlar gibi tavşan bir kuytuda dudaklarını kımıldatır kedi hain hain bakardı ışığın güneşin yağmurunla herbi şeyinle gelirdin daha adımını atmadan tez gitmese bari eylül tez bitmese bari derdim en sonunda eylül bitti eylül gitti sen gittin bir daha da senden hiiç haber alamadım Yüksel Nimet Apel 7/Eylül/2017/Perşembe/Bodrum |
Gönül dostu; Şiirin tadını düşünerek ve emek veren gönüllere iyi dilekler…
Kutlarım…
.......................................................... Selam ve Saygılar..