Yapraklarda DüşerYapraklarda selamlaşır, konuşur birbiri ile sen, ben, kulağımız kirişte hışır hışırdır tek cümleleri yere düşerken çok da sesleri çıkmaz yaygara yapan diğer insanlar gibi bir rüzgarlık canları vardır... yaprakları da güneş yalayıp geçer kimi zaman kavrulurlar bir sinek ya da bir kelebek üstlerine konmaya görsün işte o zaman mutluluktan savrulurlar... yapraklarda ıslanır göklerden gelen rahmet ile güzellikler ile sabun kese de istemezler... yapraklarda düşer birer birer dallarından günler ömürden gider yaprak misali bir süpürgelik ömürdür yapraklar süpürge ile buluşunca ömürde bir musallalık kul Rabbına kavuşunca... Ahmet ZEYTİNCİ |