Sen gökyüzünü severdin en çok
gökyüzünü severdin en çok
yıldızların ışıltısı vururdu gözlerine ağzının kenarına bağdaş kurmuş gizemli bir gülüş bayram geldi sanırdım sevincine limon kolanyası dökülürdü avuçlarıma kokundan çekerdim içime, şeker tadı bırakırdı dudakların ardından aç gözlü tutkularım beslenirdi doldururdum ceblerime biraz ondan biraz bundan, sen gökyüzünü severdin en çok ben gökyüzünü sevişini sarkarken gökyüzünün sarnıcından uyanmaktan korkan o çocuğun düşlerinde S.E |