PAMUK ŞEKERİM
Vefasızlık işte yaptığın
Bitimsiz zamanlara sürgünüm şimdi Kalmadı kimseye inancım artık Bir ben varım bende Oda çok derinde Bazen öfke,bazen hasret Bıktım bu sensizliğin lanetinden Uzaksın Anlamazsın ki Söylediklerinde bir şey En çok da zamansız sürgünlerden Kırgınım herkese Özgürlük hevesinden Mahkumluğum senin yokluğundan Bazen çadır kurasım gelir sokağına Girmeliyim kalbine Değmeli yanağın yanağıma Nefesini hissetmeliyim tenimde Varsın teslim olsun ruhum Küçüğüme,esaretin en güzeline PAMUK ŞEKERİM,engel koyma sakın Aşka susayan gözlerine Sevmeyi de, yanmayı da bileceksin Özlem uzak kalmasın kırık kalplerimize Sevgiler devrilmesin Müzmin gecenin yalancı aynalarında Hayat akıyor,zaman akıyor Sırlı düşlerin yazılmamış sayfalarına Özlem dolu şiir satırlarına Kimi akşamlar sıcak, demli bir çay Bir sigara olur masamda Yüreğimde deli sevda. Paslanan hayallerim kanatlanır kimi zaman Gözlerindeki o bakışlar Canlanır cigaramın dumanında Dilim lâl olur,kalemim başlar konuşmay Tükettik, ömrümüzde tüketilecek ne varsa.. Yığdık önümüze buz dağlarını... Dahası Bir buse kaldı dudaklarımızda Oda zehir tadında. Y.szgn |