YOKLUĞUN ÖLÜM KADAR ACITIR
YOKLUĞUN ÖLÜM KADAR ACITIR
ne kadar mı acıtır ayrılık hayal et koca kainat ve sensizlik yani yokluğunda ay yıldızlar ve güneş sarsılarak geçirse cinneti ardı arkası kesilmeyen can çekişmeler ve bende depreşir ölüm derken sen yoksun ya kahinler şaşırır ben susarım ve nehirler yanar karşı yakada sen ben yüzerek geçmek istesem tırnak uçlarımda kor kulaç kulaç ayrılığı isteyen sen inatçı keçi hala yüreğimde aklımdasın unutmak mümkün mü seni bak bir bayram daha geçti ve sen yine yoksun yokluğun o kadar acıtıyor ki beni delirmemek mümkün değil unutmak mı asla yokluğun ölüm kadar acıtır beni Efkan Ötgün |