Gel ki bitsin bu şiir
Seni tanıdığım
bu sahilde şimdi sensizim sevgili martılarla ağlar dalgalarla kayalara vururum kendimi çağırırım gelmezsin ve aşkımız kalır öylece yarım gökyüzü hep karanlık yıldızlar parlamıyor yakamozlar yok artık palmiyeler sararmış ya da bana öyle görünür hiç bir şeyin sen/li tadı yok biliyormusun sensiz her şey anlamsız ve sensiz herşey yarım bense halâ sahilde olsam da seni beklesem de buralarda denize bu kadar yakın ve bu kadar uzak olmadım hiç o bana gelmese med cezir zamanları varlığını bile hissetmem çünkü seninle taş attığımız ve ekmek attığımız balıklar yesin diye denize olan sevgim bile sensiz yarım bir şiire başladım; ’sahilde kumsallarda tekneler de sallarda buluşalım aşkımız kalmasın masallarda’ yazamadım gerisini kalem bana küstü ben kaleme küstüm o da öylece kaldı aşkımız gibi yarım gel benim öteki yarım gel ki gökyüzüm aydınlansın yakamozlar parlasın gel ki palmiyeler canlansın bu aşk yarım kalmasın gel ki gel ki bitsin bu şiir böyle kalmasın yarım... Gerçekten tamamlayamadığım bir dörtlük vardı ve ben şu an , klavye başında gönlümden geçenleri ekleyip sunuyorum size.Çok kötüyse affola..... |