SIĞINAK
Açılır ruhumun mevcudiyeti kanatlarının altında
Kutsal şahadet kapılarına erişir var oluşum Mabedinde tutunmuş yorgun soğuk nefesim Yolun sonu artık son çıkışta görünen cennetim Vucudunda tecelli ediyor dinginsiz mahremiyet Görünmez bir aşkla tecelli etti münasebet Demirden sertti gövdesi karanlıktan gelen sesi Yüreğinde umman dolusu sevdadan sofrası Göğsünde sığındığım çelikten kafesti Benliğimin en derin sırlarının efendisi kendisi Varlığı en büyük güç yoksa yokluğu yoksulluk Gerçeğin kendisiyle özdeşleşen canıma barınak Mutlak bir kudretin sunduğu sıcak nefes Yüreğimi avuçlarında sakladığım tek sığınak... NOGAYTŪRK |