Burada Eskiden İnsanlar Vardı
Burada eskiden insanlar vardı
gölgeleri küçük ama yürekleri kocaman adam gibi adamlar bir kırık kaldırım çoktan emekliliği gelmiş kimi yanıp kimi sönen sokak lambası bir de bizim şu küçük İzzet’in yere bakan yürek yakan ablası... Sokakta çok güzel evler içinde yoksul ama çok efendi insanlar birbirinin halinden her zaman anlar ve geçip giden güzel anlar... yazın sokak çeşmesinde kuyruğa giren genç kızlar delikanlılar gürül gürül ta Elmadağ’dan gelirdi suyu ve içenin inanın çok güzel olurdu huyu... burada eskiden bir bakkal vardı bakkalın kabarık veresiye defteri ara ara duvarda gezinen fındık fareleri bak, bak yine depreşti yüreğimin yareleri pencereden pencereye laf yetiştirilir bazende imece usulü paralar pullar bitiştirilir evlenen kızlara oğlanlara bir dolu hediye düğünde ne varsa hep beraber atıştırılır... yaşananlar akla gelince gözler biraz nemlenir hayat bu unutmak ne mümkün yaşadıklarımız yürekte demlenir de demlenir... Ahmet ZEYTİNCİ |