GÖZÜNDEN OKUNUYOR
Hayat ne yaptı sana, bitap düşmüşsün belli
Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Sersefil dolaşırsın, eden yok mu, teselli *** Senin bu garip halin, bana çok dokunuyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Zaman zaman dalıyor, uzaklara bakıyor Küçülmüş gözlerinden, nasıl yaşlar akıyor Belli ki o bu derdi, çok zamandır çekiyor *** Hani biraz dinledim, hep aşktan yakınıyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Arada bir of çekip, sözleri titriyordu Sevdim arkadaş onu, hem de“çok çok”diyordu Anlaşılan bir ömrü, sevgiye adıyordu *** Bir bardak suyu bile, alırken çekiniyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Her insan sevdiğini, elbette böyle özler Bazı insanlar ise, utanıp aşkın gizler Alınganlık yaratmış, ona söylenen sözler *** “Ne oldu” diye sorsan, ciddiyet takınıyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Nasıl mutlu oluyor, bir bardak çay da içse “Sevmek” diyor tek suçum, eğer ki sevmek suçsa Hani bazen önünden, iki tatlı çift geçse *** Ne yaptığın bilmiyor, çevreye bakınıyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Sanıyorum her gece, yarını kurguluyor Sözlerinde anlam var, sevgiyi vurguluyor Güvenmiyor herkese, bazısın sorguluyor *** Yanlış anlaşılmaktan, her zaman sakınıyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Lüzumsuz’um sevdalar, kimini böyle eder Ezelden böyle gelmiş, ne yapsan aynen gider Gerçekten seven yürek, bir ömrü yâre adar *** Çile yağmurlarında, tüm beden yıkanıyor *** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Ezelden böyle gelmiş, ne yapsan aynen gider
Gerçekten seven yürek, bir ömrü yâre adar
*** Çile yağmurlarında, tüm beden yıkanıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor
Gönül kaleminize sağlık şiir hocam şiirli geceler