Kimse Farkında Değildi Gidiyordu Ömürden
Ağaçlı bir yolda hiç ağladığın oldu mu?
Toprağa bastığın da çimenler ezildimi... Kelebekler özgürken, menekşeler soldu mu? Sevdiğinle beraber her taraf gezildi mi? Yanından geçen kuşlar selamını aldı mı? Ölen tüm çocukların ahı yerde kaldı mı? Çile çeken milletler en sonunda güldü mü? Sen bunların hepsini düşündün de ne oldu... Aynaya bakan kızın şaçları dökülmüştü, Bir dilenci kemanla birşeyler çalıyordu... Yarım kalan aşk’ları yerden kazıyorlardı, Çocuklar vurulunca kafa bozuyorlardı... Bir kadın da evinde çorba kaynatıyordu, Kocasının verdiği üç kuruşla gönülden. Bir adam bir memura rüşvet dayatıyordu, Kimse farkında değildi gidiyordu ömürden... Ahmet ZEYTİNCİ |
Kutlarım...
____________________________Saygı ve Selamlar..