Hani KardeştikOn ikide bir alır aklımı eylül Orta çağa has prangayla Takar çelmeyi bileklere kelepçe Uyku asılır damlara kır beyazı Hani kardeştik sözüm ona Öptüğünde şafak toprağı Ucun törpüledi dağın güneş Gece yatağın dürdü utancından Düş sanıp boğazındaki kılçığı Hani kardeştik sözüm ona Demiş ki “insan yaşadığı yere benzer” * şair Öyle mahzun vazoda kırık yoksul Solgun gül gibi eşiğinde ölümün Çığlığın sürer buzlu cama öylece Hani kardeştik sözüm ona |