Yaşamaya niyet ettik bir kere
Niyet ettik etmesine de… Niçin?
Boynu bükük bir düşün karşısında,
El pençe divan durduk umutlara…
Günlerce sırıttı durdu dişlerin arasından,
Bir bıçak sırtında yaşamak ve ölüm…
Çare aradık çaresiz dertlerimize
Belimizi bir şeyler büktü besbelli,
Neden aradık bulamadık…
Oysa çoktu neden ve acılar… Sustuk,
Adını YALNIZLIK koyduk…


Yine de senin yokluğunu arayacağım
Ne kadar zorlasalar da söyletmek için,
Seni; keskin bir hançer gibi tutup,
Yüreğimin tam ortasına sokup
Yalnızlığımda… Saklayacağım…


Ben gibi bakan gözler görürüm gözlerinde,
Ben gibi sahip çıkan…
Çıldırasıya kıskanırım… Susarım.
Bir başka hayal belirir düşüncelerimde
Deliye döner, kendimden utanırım…
Ama ben utanmasam insanlardan
Sensizlik dağ gibi büyürken içimde
Yalnızlık için dağlara haykıracağım…


Mutlu yarınlar seninle, senin koynunda
Ben senin yanında… Sensiz olmak,
Çıldırtıyor beni… Susuyorum…
Yıkılmışlığımın aksini görüyorum aynalarda
Uzaklarda, çok uzaklarda kalmış günlere,
İsyan edip ağlıyorum… Sanki ölüyorum…


Gayrı sükûna kavuşmalı her şey,
Sessizce ölmeli çiçek… Susmalı…
Dünyaya gelmek hüner değilmiş
Yaşamak zor… Ama gerçek…
Adını YALNIZLIK koydum… Susuyorum…