Kibrit Kutusu
alevden şehir inşa ediyor
savaş ordusu saçlarımda gūnahını yıkamak için ellerinde bam teli kokusu her akşam vakti kibrit kutusu içinde yanmış siyaha çalan çöpū ısı ve ışıktan yoksun bir kadının küllerini yıldızlara ve karanliğa saçıyor ki kendine ait olmayan kırmızı teni tanrıya ait yollar keşfeden kaşifler gibi yorgun ve dinsel ter içinde sessizce kuşatıyor kalelerini kibrit kutusu içinde siyaha çalan çöpü tepeden tırnağa yanmış bir ağacın köklerini ve saçlarını tarıyor bir adam su ve ateş koynunda uzamış sakalları göğsû al sorgusuz ve sualsiz çocuklar gibi dūnyanın günahsız eridiğine inanıyor cennetinden vuruldukça õrseleniyor tapınağı sahipsizce oysa her candan bir tan yeri geçer yandıkça... |
Taktirlerimle Kutlarım…
........................................ Saygı ve Selamlar.