Biliyordum senin icin imkansızlıgımı
Sende biliyordun , benim icin imkansız oldugunu
Ben vazgecerken senin icin herseyden
Sen vazgecemedin benim icin hicbirseyden

Sonunda oldu dedigini yaptın
Hani bana derdin ya durmadan
Beni bırakıp gideceksin bir gün diye
Gittin iste sen , beni umursamadan

Sensizligin cıglıgı kaldı bana
Her aksam sesini duymadan uyuyamadan
Seni görmeden gecen günlerin cıglıgı
Artık sensizim yoksun hayatımda

Mutlumusun bensiz bilemiyorum
Neler degisti beni silmekle hayatında
Tek bildigim sey var haykırıyorum
Nerdesin koca gözlüm özledim diye

Dedim ya bu sensizligin sessiz caresiz cıglıgı
Ne bir duyanım oluyor cığlığımı
Nede kendım duyabiliyorum yakarıslarımı
Acı bır hatırası kaldı bana bıraktıgın gunlerın

Ne zaman bir cift görsem mutlu sarmasık gibi
Derin bir hüzün cöküyor içime
Kalbim sıkısıyor anlıyormusun beni
Nefes alamıyorum benım sucum neydi

Kız kulesinin önünden gecemeye cesaretim yok
Bogaza gidecek yürek kalmadı bende
Ne o asık oldugum ıstanbul önemli artık
Nede bende bırakmadıgın duygularım

Dedim ya icimde kopan fırtınalar
Ne kendi sesimi duyurtuyor bana
Nede sana olan yalvarıslarımı duyuruyor sana
Sessiz bir bekleyis bu vuslata dair

Anlıyacagın Benim Büyük Askım
Ölümü bekliyorum gelsin artık
Ne bir umut bıraktın giderken bende geride
Nede bir sevgi kırıntısı kaldı yüregimde