SEN GELİNCE!...
İsra’ma...
Geceyi ışıklar söndürdü yine, Sabaha, merdiven dayadı gün. Kimbilir kaç tren çığlığı duyuldu. Yoktun.... Ay küskün durdu tüm gece, Arkasını dönüverdi sonunda. Hani gittin ya... Döneceksin biliyorum; Bir umut... Ay da barışacak seninle, Gökyüzü de... Bir tren çığlığı daha duyulduğunda, Sen geleceksin! Anlamını yitirip tüm trenler, Demir yığını olacaklar gözümde. Veee gece de güzel olacak artık, Gündüz de, Ben de.... Sen; Gelince... |
Tüm esin perileri seninle olsun.