HAyAT
HAYAT
Nice gecelere gizledim düşlerimi. Uyudum uyandım… Bazen uçurumların başında durdum. Yıldıramadı beni sarp kayalar. Kartallarla arkadaş oldum. Karıncayı ezmedim. Duru pınarlardan su içitim kana kana… Yüzümü gördüm ay ışığında. Su kadar temiz su kadar aziz… Yuvarlandığım zamanlar oldu. Bir dal aradım, Tutundum Kızılcık dallarına. Ben bıraksam o beni bırakmadı. Şefkatli kollarıydı doğanın Bakışları derin derin… Okşardı saçlarımı yumuşak ve serin… Kara bulutların arasından, Çakan şimşeklerin, Önce kızıl ışığı, Sonra yüreğimi titreten, O kıyameti hatırlatan keskin ıslığı… Acı bir rüzgar eser şuradan. Kaçamazsın. Yakalar seni arkadan. Gerçekler …Ah gerçekler… Güçlü değilsen seni ezer geçer gerçekler. Bir dost eli, bir tebessüm, Yetişir imdadına. Sevgide var unutma! Tek değilsen, sakın korkma! Kızılcık dalları kopamadı. Ben bıraksam bile, O beni bırakmadı. Yusuf Yılmaz |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar