suları çekilmiş bir deniz yüreğim
yosun kokusu uzak..

ben ki kainatın tam ortasında
trotuar taşlarından yollara uzanan şehrin,
berduş gezgini..

kelimelerimle akarken evrene
ve kanıp/ bakıp/yaralanıp sözcüklerle
sahte mutlulukları örtüp yüreğime
susuyorum şimdi..

ellerimden önce tenine düşen sesim
hecelenip sen oluyor
kelime/kelime dokunuyorum sana
dönüşüyorum sana ki

her gece yatağını terk edip
delice çağlayan bir ırmak gibi
yalın ayak/çırılçıplak sana koşuyor,
çıkmaz sokakların kuytularında
gölgeler çoğaltıyor
özlemle çoğalıyor
teninin üzerinden
renkli taşlar topluyorum
parmak ucu dokunsallığımla..

yüreğimdeki mührünle yol alıyorum
içime girip büyüyen
İçimde kayan vuslat kırıntılarının
erozyonuyla etrafa saçılıyor aklım..

umursamıyor yürüyorum
gece yarsısından/sabaha dek..

dilekler adıyorum yıldız tozlarından
kaçmanı diliyorum
benimle bir başka dünyaya..

kulaklarımda kırgın bir melodi

"ince sızım"

bir kaç salisede olsa çıplak
yüreğimdeki sessizliğe
bizim olan.
yalnız bize ait olan.
sandığımız değil inandığımız mutluluğa..

bil ki sevdam,
hiç kimse bağışlamadı beni
yüreğimle/yüreğinin kesiştiği
uçurumun keskin çizgisinde..

ve bil ki kadınım,
hiç kimseyi nedensizce alıkoymadım
yaşamsallığımdan da derin
kavramışken saçlarını
hayatı bir adım geri bırakırken ben
sen; korkularımın dar ağacına asarken
ölü düşlerimi
ağdaya bile gelmeyen tüyüne
zarar gelmesini istemediğim insan
bil ki senin için b-akıyorum
he-ce-le-ye-rek sözcüklerimin arasından..

unutmuşken beni/sendeki beni
geri dönüşümlü zamanlarda
t-anı diye sana ait izler bırakıyorum
yüzümde/yüreğimin elverdiğince..

tam ortasındayım zamANIN
düşsel bir patlama ile
güneşe bulanıyor gün ki
kokunu tenime çiziyor rüzgar
duraksıyorum..

gözlerim kapalı
içine iniyorum
derinlerine
kaygan merdivenlerden
ve çıkıyorum..

değiştin mi
yüreğine mıh gibi çaktığım bütün şifrelerini..

ahhh be sevdiceğim
doğumumla birlikte
alnımın çatına yazılmış
bir sır gibisin ki
kenarlarına zincir çekilmiş
bir yolun
tozları arasında
cicoz oynayan çocuklar gibiyim..

yüreğini çınlattım şimdi/hissettin mi?

bir kelime bile
kafi gelirken seni anlatmaya,
ben kokusu sana kesik
binlerce kelime doğuruyorum..



(kuytular)