Ha Ateş Ha Ateş...
insanoğlu bu
atamaz üzerinde ki zırhı kelepçelenmiş içerden içerden yüzerken güyaların seyrinde, bir umut kapısı gibi görür, durur karşısında açıp içeri girmesi de ayrı bir vebal kendi kurduğu tuzak ve engeller sanki uzatır bir kurumuş dal, amma velakin susuz kalmış bir çerçeve gibi bakar karşıdan mırıldanır içinden ah bir de bilse meçhul meçhulluğunu bize ne kadar ziyade olur, yokluk vadisine belki bir şans ertesinin kucağında, şimdi ise ha ateş ha ateş bir faydası da yok desen de kalleş... (Berlin,02.08.2017) Talat Özgen |